Konuşma: Bir Fabrikayla Toplumu İnşa Etmek: Sümerbank
Salt Ankara
31 Mart 2017 19.00
Sümerbank baskı desenleri üretiminde kullanılan rotasyon baskı silindiri örneği
Tudita Arşivi (2015)
Tudita Arşivi (2015)
Çankaya Belediyesi Çağdaş Sanatlar Merkezi, Ankara
Yaşar Kemal Konferans Salonu
SALT’ın, Çankaya Belediyesi Çağdaş Sanatlar Merkezi’ndeki Tek ve Çok sergisi paralelinde düzenlenen konuşma, gündelik hayatla iç içe geçen kamu temelli sanayileşme girişimlerinin Türkiye’deki en önemli örneklerinden Sümerbank’a odaklanacak.
Akademisyen ve araştırmacı Dilek Himam, üretimleriyle maddi kültür ve modayı yönlendiren kurumun 1980’lerdeki özelleştirilme sürecinin öncesi ve sonrasını kumaşlar, tekstil yüzeyleri ve basma desenleri üzerinden değerlendirecek. Himam, ayrıca, kurumun aktif olduğu yıllardaki tasarım eğilimlerini; serbest ekonomi politikalarının etkisiyle değişen yerel terzilik zanaat kültürünü; manifaturacılık, konfeksiyon ve hazır giyim endüstrisinin gelişimini seçili örneklerle inceleyecek.
Konuşma dili Türkçe’dir.
Dilek Himam İzmir Ekonomi Üniversitesi Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi Moda ve Tekstil Tasarımı Bölümü’nde yardımcı doçent olarak görev yapmaktadır.
Cumhuriyet’in Sanayi Okulu
Sümerbank, kurulduğu 1933’ten itibaren dokuma başta olmak üzere, kamu temelli öncü sanayi atılımının baş aktörü oldu. Hem şehir hem de kırsal kesimde yaşayanlara yönelik üretim yapan kurumun misyonu, “yerli malı haftaları”yla desteklenen ulusal kimlik inşası sürecinde, yurt ekonomisine katkı sunacak pamuklu tekstil sanayii kolunun oluşturulması için halk tipi basma, tobralko ve pazen gibi ucuz ve kaliteli pamuklu kumaş imal etmekti. Sümerbank, 1937’de faaliyete geçen Nazilli Basma Fabrikası’nı takiben, 1985’e kadar yurdun çeşitli bölgelerinde açılan tesislerle büyüdü.
1960’ta dış pazarlara yönelen Sümerbank’ın tekstil ürünleri, Avrupa Topluluğu ve Orta Doğu ülkeleri ile ABD, Kanada ve bazı Afrika ülkelerine ihraç edilmeye başlandı. 1970’lerde konfeksiyon ürünleri, yurdun her yerine ve dış pazara yönelik üretimleriyle adından söz ettirdi. Aynı dönemde tüccarların talep ve siparişleri, Sümerbank desinatörlerini, kuruluştan itibaren üretilen orijinal desenlerden uzaklaşarak popüler tasarımları yeniden yorumlamaya yönlendirdi.
1987’de başlayan özelleştirme süreciyle birlikte iktisadî devlet teşekkülü hüviyeti son bulan Sümerbank’ın fabrikaları, bünyesinde çalışan onlarca tasarımcıyla Türkiye’de tekstil tasarımının kimliğini bulması açısından bir okul oldu. Kurum, dünya modasını Türk çizgileriyle yorumlayan endüstriyel tekstil tasarımcıları yetiştirdi. Son üretimlerini 2000’li yıllarda tamamlayan Sümerbank’tan bugün geriye sadece desen arşivleri kalmıştır.
Yaşar Kemal Konferans Salonu
SALT’ın, Çankaya Belediyesi Çağdaş Sanatlar Merkezi’ndeki Tek ve Çok sergisi paralelinde düzenlenen konuşma, gündelik hayatla iç içe geçen kamu temelli sanayileşme girişimlerinin Türkiye’deki en önemli örneklerinden Sümerbank’a odaklanacak.
Akademisyen ve araştırmacı Dilek Himam, üretimleriyle maddi kültür ve modayı yönlendiren kurumun 1980’lerdeki özelleştirilme sürecinin öncesi ve sonrasını kumaşlar, tekstil yüzeyleri ve basma desenleri üzerinden değerlendirecek. Himam, ayrıca, kurumun aktif olduğu yıllardaki tasarım eğilimlerini; serbest ekonomi politikalarının etkisiyle değişen yerel terzilik zanaat kültürünü; manifaturacılık, konfeksiyon ve hazır giyim endüstrisinin gelişimini seçili örneklerle inceleyecek.
Konuşma dili Türkçe’dir.
Dilek Himam İzmir Ekonomi Üniversitesi Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi Moda ve Tekstil Tasarımı Bölümü’nde yardımcı doçent olarak görev yapmaktadır.
Cumhuriyet’in Sanayi Okulu
Sümerbank, kurulduğu 1933’ten itibaren dokuma başta olmak üzere, kamu temelli öncü sanayi atılımının baş aktörü oldu. Hem şehir hem de kırsal kesimde yaşayanlara yönelik üretim yapan kurumun misyonu, “yerli malı haftaları”yla desteklenen ulusal kimlik inşası sürecinde, yurt ekonomisine katkı sunacak pamuklu tekstil sanayii kolunun oluşturulması için halk tipi basma, tobralko ve pazen gibi ucuz ve kaliteli pamuklu kumaş imal etmekti. Sümerbank, 1937’de faaliyete geçen Nazilli Basma Fabrikası’nı takiben, 1985’e kadar yurdun çeşitli bölgelerinde açılan tesislerle büyüdü.
1960’ta dış pazarlara yönelen Sümerbank’ın tekstil ürünleri, Avrupa Topluluğu ve Orta Doğu ülkeleri ile ABD, Kanada ve bazı Afrika ülkelerine ihraç edilmeye başlandı. 1970’lerde konfeksiyon ürünleri, yurdun her yerine ve dış pazara yönelik üretimleriyle adından söz ettirdi. Aynı dönemde tüccarların talep ve siparişleri, Sümerbank desinatörlerini, kuruluştan itibaren üretilen orijinal desenlerden uzaklaşarak popüler tasarımları yeniden yorumlamaya yönlendirdi.
1987’de başlayan özelleştirme süreciyle birlikte iktisadî devlet teşekkülü hüviyeti son bulan Sümerbank’ın fabrikaları, bünyesinde çalışan onlarca tasarımcıyla Türkiye’de tekstil tasarımının kimliğini bulması açısından bir okul oldu. Kurum, dünya modasını Türk çizgileriyle yorumlayan endüstriyel tekstil tasarımcıları yetiştirdi. Son üretimlerini 2000’li yıllarda tamamlayan Sümerbank’tan bugün geriye sadece desen arşivleri kalmıştır.
