90 Depar
Salt Beyoğlu
17 Aralık 2011 12.00 – 21.00
SALT’ın, İstanbul’la ilgili cevabı hâlâ bilinmeyen birtakım sorulara konuşma, gezi, sunum ve performanslarla yanıt arayan etkinlik programı 90, 17 Aralık’ta 90 Depar ile Cumartesi gününüze el koyuyor.
90 etkinlik üzerinden kente dair olgu ve potansiyellerin paylaşıldığı proje, içeriğini ve konuşmacı profilini geniş tutarak “uzmanlık” ve “tecrübe” takıntılarıyla dışlayıcı olmanın önüne geçmeyi amaçlıyor. 90 programı, şimdiye dek bu kapsamda “İstanbul’da sürdürülebilir mimarlık var mı?”, “Boğaz akıntılarından elektrik üretilmesi mümkün mü?”, “İstanbul’un toplumsal fizyolojisinin formu nedir?”, “Yenikapı kazıları İstanbul’a ne öğretti?”, “Yayalaştırma İstanbul’u erişilebilir kılıyor mu?” gibi kentsel, ekolojik ve toplumsal soruların cevaplarını irdeledi.
17 Aralık Cumartesi günü 90 programı depara kalkıyor: 16 Aralık Cuma günü tamamlanacak 67. etkinliği takiben, Cumartesi günü peş peşe 12 etkinlik gerçekleştirilecek. Sabah kahve, akşamüstü ise sıcak şarabın verdiği enerjiyle 90 Depar, SALT Beyoğlu’nun ikinci katında 12.00-21.00 saatlerinde devam edecek.
Kent coğrafyası profesörü Jean-François Pérouse, deniz bilimcisi Cemal Saydam, mimar ve küratör Pelin Derviş, sanatçı Burak Arıkan, mimar Alexis Şanal, tarihçi ve akademisyen İrvin Cemil Schick, yazar ve radyo programcısı Ayça Şen, Zaytung’un kurucusu Hakan Bilginer, kent araştırmacısı Orhan Esen, yazar ve akademisyen Murat Belge, yemek kitabı yazarı Refika Birgül ile müzikolog ve radyo programcısı Yaprak Melike Uyar 90 Depar kapsamında İstanbul’un farklı sorularının yanıtlarını arayacaklar. 12.00-20.00 saatlerinde devam edecek olan program, saat 21.00’de Açık Radyo‘nun hazırladığı Melting Pot: İstanbul’dan Deneysel ve Doğaçlama Müzik albümünde yer alan müzisyenlerden bazılarınca gerçekleştirilecek bir performansla yine SALT Beyoğlu’ndaki Açık Sinema’da sonlanacak.
12.00: Jean-François Pérouse
12.45: Cemal Saydam
13.30: Pelin Derviş-Burak Arıkan
14.15: Alexis Şanal
15.00: İrvin Cemil Schick
15.45: Ayça Şen
16.30: Hakan Bilginer (Zaytung)
17.15: Orhan Esen
18.00: Murat Belge
18.45: Refika Birgül
19.30: Yaprak Melike Uyar
20.00: Melting Pot albüm projesi performansı
Tepeüstü / Ayazma’nın AVM’leşmesi / rezidanslaşması (2007-2011): Ne biçim modernleş(tir)me bu böyle?
Jean-François Pérousei, Toulouse Üniversitesi’nde kent coğrafyası profesörüdür. Doktorasını Reims Üniversitesi’nde tamamladı. 1999 yılından bu yana Fransız Anadolu Çalışmaları Enstitüsü’nün (IFEA) “İstanbul Kent Gözlemevi” projesi kapsamında, İstanbul’da sırasıyla Marmara ve Galatasaray üniversitelerinde çalıştı. İstanbul’da kent ve risk, kapalı ve güvenlikli siteler, lüks konutlaşmanın gelişimi ve çeperlerin dönüşümü konularında yayımlanmış kitapları ve makaleleri bulunmaktadır.
Kanal İstanbul projesi İstanbul Boğazı’nın su rejimini nasıl etkiler?
Prof. Dr. Cemal Saydam, lisans eğitimini ODTÜ Fen Edebiyat Fakültesi Kimya Bölümü’nde tamamladı; doktora derecesini ise, 1981 yılında Liverpool Üniversitesi Oşinografi Bölümü’nden aldı. 1981-1995 yıllarında ODTÜ’de öğretim üyesi olarak çalıştı, 1992’de profesör unvanını aldı. 1996-2004 yıllarında TÜBİTAK’ta çeşitli görevlerde bulunan Saydam, 2004’te TÜBİTAK Başkan Yardımcılığı görevinden ayrılarak, 2002’den bu yana görev yaptığı Hacettepe Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü’ndeki öğretim üyeliği görevine döndü.
Şehirde bıraktığımız izler kime ait?
Pelin Derviş, mimar, bağımsız editör ve küratör. En büyük tutkusu kitap yapmak, özellikle kent ve mimarlık üzerine. İngilizce’den Türkçe’ye çevirisini yaptığı Biçimin İşlevi (Yazar: Farshid Moussavi) ile Binalar Nasıl Okunur? (Yazar: Carol Davidson Cragoe) adlı kitaplar 2011’de Yapı Endüstri Merkezi tarafından yayımlandı. 12. İstanbul Bienali yayınlarının (İstanbul’u Hatırlamak, Bienal El Kitabı ve Katalog) editöryal koordinasyonunu üstlendi. Made in Şişhane: İstanbul, Küçük Üretim ve Tasarım Üzerine adlı kitabın editörlüğünü yaptı. Editörü olduğu ya da katkıda bulunduğu önceki yayınlar arasında İstanbullaşmak, Mapping Istanbul, Tracing Istanbul [from the air], İstanbul Para-doksa: Kent ve Mimarlık Üzerine Konuşmalar yer alıyor (Garanti Galeri). Derviş, İstanbullaşmak sergisinin Uğur Tanyeli ve Bülent Tanju ile birlikte eş-küratörlerindendir.
Sanatçı Burak Arıkan (New York-İstanbul), makine ve insanların etkileşimiyle büyüyen ağlı sistemler yaratır. İşleri politik, ekonomik ve kültürel sürdürülebilirlik meselelerine dikkat çeker. Yarattığı sistemler baskı, animasyon, yazılım ve yerleştirme biçiminde sergilenir. Çalışmaları, aralarında Venedik Mimarlık Bienali, MoMA, Neuberger Sanat Müzesi, Ars Electronica, Sonar, DEMF, Art Interactive, La Gaité Lyrique, DEPO, Borusan Contemporary, ARTER ve SALT Beyoğlu’nun yer aldığı yerli ve uluslararası kurumlarda sunulmuştur. Massachusetts Institute of Technology, Rhode Island Tasarım Okulu, New York Üniversitesi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Boğaziçi Üniversitesi ve İstanbul Bilgi Üniversitesi dâhil çeşitli okullarda ders vermiş ve atölye çalışmaları yapmıştır.
İstanbul’daki semt pazarları nasıl yapılandırılıyor?
Alexis Şanal, SCI-Arc’ta mimarlık eğitimi aldı; yüksek lisansını şehir planlama alanında Massachusetts Institute of Technology’de (MIT) tamamladı. Los Angeles’ta çeşitli yenilikçi mimarlık bürolarında çalıştı. 2002’de İstanbul’a taşındı. Şanal’ın akademik ve mesleki arayışındaki vizyonu, insan ve çevre tasarımı arasındaki akışkan ilişkiye dayanıyor. Son dönemde, dijital ortamları fiziksel ortamla harmanlamak amacıyla konuma duyarlı hesaplamanın gelecekteki potansiyellerini inceleyen bir dizi proje üzerinde çalışıyor. 2007’de Queensland Üniversitesi’nde konuk araştırmacı olarak tasarım atölyesi dersleri veren Şanal, MIT’te dijital şehirler üzerine araştırmalarına devam ediyor.
Konuşma dili İngilizce’dir.
Osmanlı İstanbul’u erotik bir şehir miydi?
İrvin Cemil Schick, 1955’te İstanbul’da doğdu. Robert Kolej’den mezun olduktan sonra, lisans, yüksek lisans ve doktora eğitimini Massachusetts Institute of Technology’de (MIT) tamamladı. MIT ve Harvard Üniversitesi’nde ders verdi. Hâlen İstanbul Şehir Üniversitesi’nde öğretim üyesidir. Batı’nın Cinsel Kıyısı; Çerkes Güzeli; Bedeni, Toplumu, Kâinatı Yazmak adlı kitapların yazarı; Geçiş Sürecinde Türkiye (E.A. Tonak ile), Avrupalı Esireler ve Müslüman Efendileri, Osmanlı Döneminde Balkan Kadınları (A. Buturovic ile) ve Uğur Derman 65. Yaş Armağanı adlı kitapların editörüdür.
İstanbul’suzlaşma neden korkutucu?
Ayça Şen, “yazı yazmak ve radyo programı, müzik, resim yapmak sarmallarında dolaşmış; bu dolaşıklıkta mutlu olsa da (koyduğu yerleri bu karışıklıkta daha iyi bulabilir) kendini spesifik ifade şekillerinde zorlanan bir vatandaşımız olup, sanatla haşır neşir olmayı bir yaşam şeklinde yaşayamadığı için hayıflanan ve sırf ondan uzak kalmamak için İstanbul’da direten biri”dir. Hâlen Taraf Gazetesi’nde yazmakta olup, birtakım televizyon programı, sahne performansı vb. projeler üzerinde çalışmaktadır. Evli ve bir çocuk annesidir.
“Gerçek İstanbullu” kimdir ve neden acilen soyu tükenmelidir?
Hakan Bilginer, 10 yıl kadar bilişim mühendisi olarak çalışırken bir yandan da zuxxi, ekşisözlük gibi platformlarda yazılar yazdı. Sonra bir ara sıkılıp zaytung.com‘u kurdu. Sitenin beklenenden fazla ilgi görmesi üzerine mühendisliği bıraktı ve tamamen Zaytung ile uğraşmaya başladı. Şu an sitedeki editör arkadaşlarıyla birlikte Zaytung‘un yanı sıra çeşitli televizyon programları ve gazeteler için de içerik üretiyor. Kendisinden üçüncü tekil şahıs olarak bahsederken belli belirsiz bir zevk alıyor.
İstanbul’a kuzeyinden bakmak nasıl olur? “Kuzey İstanbullu” kime denir?
Bağımsız kent araştırmacısı, yazar ve rehber Orhan Esen, yaşadığı kentin barınma, ulaştırma, çevre ve kimlik oluşturma gibi alanlarındaki -özetle hemşehrilerini makul koşullarda yaşatma konusundaki- performansı ile ilgileniyor. Esen, İstanbul ve Viyana’da sosyal ve ekonomik tarih, sanat ve mimarlık tarihi eğitimi aldı. Rehber kimliğiyle, İstanbul’u anıtsal yapı stoğunun ötesinde “sıradanlıkları” ile algılatmayı önemsiyor; ilgi alanı “tarihsel olan”dan “var olan”a uzanıyor. Şehri gösterme ve paylaşma etkinliğinin iyi bir öğretmen olarak, kendi mekân duyarlılığını geliştirdiğini düşünüyor. Uyanık, etkin ve katılımcı bir hemşehri olabilmek için çaba sarf ediyor: Çeşitli sivil, akademik, sanatsal ve siyasi platformlara angaje oluyor, yazıyor, konuşuyor, projeler üretiyor ve yürütüyor. Kentsel değişim dinamiklerini kavrayabilme ve bunlara müdahil olabilme kaygısını ön planda tutuyor. İkinci kenti saydığı Berlin’de Stephan Lanz ile birlikte 2005 yılında yayımladığı Self Service City: İstanbul adlı bir kitabı var.
İstanbul’da kültürel tüketimden kültürel üretime geçmenin koşulları oluştu mu?
Murat Belge, 1966’da İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 12 Mart döneminde iki yıl cezaevinde kaldıktan sonra 1974’te üniversiteye döndü. 1981’de doçentken istifa etti. Halkın Dostları, Birikim, Yeni Dergi, Yeni Gündem, Milliyet Sanat, Papirüs dergilerinde ve Cumhuriyet, Demokrat, Milliyet, Radikal gazetelerinde yazdı. 1983’te İletişim Yayınları’nı kurdu. 1997’de profesör olan Belge, hâlen İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde öğretim üyesidir ve Taraf gazetesinde köşe yazarlığı yapmaktadır.
Yeni İstanbul mutfağı insana ve şehre neler katar?
Refika Birgül’ün yemek yapmaya olan ilgisi, boyu henüz ocak seviyesindeyken tüm aileye kahve yaptığı günlerde başladı. Abisi Tolga ona günbegün iştah bulaştırdı. Zengin Akdeniz mutfağını teyze ve dayılarından; lezzetli İç Anadolu mutfağını ise dede, hala ve yengelerinden öğrendi. En sevdiklerini görmeye gittiği Londra’da damak zevki iyice gelişti. Hep daha farklısını arar oldu, aradığını bulamayınca da kendi yapmak istedi. Onun için güzel yemekler yapmak ve paylaşmak, eğitimini aldığı psikoloji alanıyla da ilgiliydi. Sevgiyle yapılan yemeğin hem vücudu hem ruhu iyileştirebileceğine inanarak, gece uykularından yeni yeni tariflerle uyandı. Mutfakta deneyler yaptı, uçtu, daldı, nefes aldı, matematik sevdasıyla yemeklerin algoritmasını çıkarmaya uğraştı. Refika’nın Mutfağı-Cooking New Istanbul Style (Yeni İstanbul’da yaşam ve yemek üzerine tarifler) kitabının yazarı olan Refika, hâlen NTV’de Mucize Lezzetler programını hazırlayıp sunuyor. Tatlı telaşlar, baharat kokuları ile uçan tavalar ve tencereler mutfağından eksik olmasın…
İstanbul’un müzikal çeşitliliği içerisinde doğaçlamanın yeri nedir?
Yaprak Melike Uyar bir müzikolog, radyocu ve bağımsız müzik yazarı. Lisans eğitimini Boğaziçi Üniversitesi’nde; yüksek lisans eğitimini 2009’da, İTÜ MİAM Etnomüzikoloji dalında “Sema Ayinlerinin Metalaştırılması” başlıklı tezi ile tamamladı. Hâlen İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı Müzikoloji Bölümü’nde araştırma/öğretim görevlisi olarak Popüler Müzik Tarihi ve Caz Tarihi derslerini veriyor. Ayrıca, aynı kurumda Müzikoloji doktorası yapıyor.
Melting Pot: İstanbul’dan Deneysel ve Doğaçlama Müzik
Perküsyonlar: Amy Sasgiver
Elektronikler: Başar Ünder
Tenor saksafon: Robert Reigle
Kaval: Serkan Şener
Gitar: Şevket Akıncı
90 etkinlik üzerinden kente dair olgu ve potansiyellerin paylaşıldığı proje, içeriğini ve konuşmacı profilini geniş tutarak “uzmanlık” ve “tecrübe” takıntılarıyla dışlayıcı olmanın önüne geçmeyi amaçlıyor. 90 programı, şimdiye dek bu kapsamda “İstanbul’da sürdürülebilir mimarlık var mı?”, “Boğaz akıntılarından elektrik üretilmesi mümkün mü?”, “İstanbul’un toplumsal fizyolojisinin formu nedir?”, “Yenikapı kazıları İstanbul’a ne öğretti?”, “Yayalaştırma İstanbul’u erişilebilir kılıyor mu?” gibi kentsel, ekolojik ve toplumsal soruların cevaplarını irdeledi.
17 Aralık Cumartesi günü 90 programı depara kalkıyor: 16 Aralık Cuma günü tamamlanacak 67. etkinliği takiben, Cumartesi günü peş peşe 12 etkinlik gerçekleştirilecek. Sabah kahve, akşamüstü ise sıcak şarabın verdiği enerjiyle 90 Depar, SALT Beyoğlu’nun ikinci katında 12.00-21.00 saatlerinde devam edecek.
Kent coğrafyası profesörü Jean-François Pérouse, deniz bilimcisi Cemal Saydam, mimar ve küratör Pelin Derviş, sanatçı Burak Arıkan, mimar Alexis Şanal, tarihçi ve akademisyen İrvin Cemil Schick, yazar ve radyo programcısı Ayça Şen, Zaytung’un kurucusu Hakan Bilginer, kent araştırmacısı Orhan Esen, yazar ve akademisyen Murat Belge, yemek kitabı yazarı Refika Birgül ile müzikolog ve radyo programcısı Yaprak Melike Uyar 90 Depar kapsamında İstanbul’un farklı sorularının yanıtlarını arayacaklar. 12.00-20.00 saatlerinde devam edecek olan program, saat 21.00’de Açık Radyo‘nun hazırladığı Melting Pot: İstanbul’dan Deneysel ve Doğaçlama Müzik albümünde yer alan müzisyenlerden bazılarınca gerçekleştirilecek bir performansla yine SALT Beyoğlu’ndaki Açık Sinema’da sonlanacak.
17 Aralık 2011 90 Depar Programı
12.00: Jean-François Pérouse
12.45: Cemal Saydam
13.30: Pelin Derviş-Burak Arıkan
14.15: Alexis Şanal
15.00: İrvin Cemil Schick
15.45: Ayça Şen
16.30: Hakan Bilginer (Zaytung)
17.15: Orhan Esen
18.00: Murat Belge
18.45: Refika Birgül
19.30: Yaprak Melike Uyar
20.00: Melting Pot albüm projesi performansı
Jean-François Pérouse
Tepeüstü / Ayazma’nın AVM’leşmesi / rezidanslaşması (2007-2011): Ne biçim modernleş(tir)me bu böyle?
Jean-François Pérousei, Toulouse Üniversitesi’nde kent coğrafyası profesörüdür. Doktorasını Reims Üniversitesi’nde tamamladı. 1999 yılından bu yana Fransız Anadolu Çalışmaları Enstitüsü’nün (IFEA) “İstanbul Kent Gözlemevi” projesi kapsamında, İstanbul’da sırasıyla Marmara ve Galatasaray üniversitelerinde çalıştı. İstanbul’da kent ve risk, kapalı ve güvenlikli siteler, lüks konutlaşmanın gelişimi ve çeperlerin dönüşümü konularında yayımlanmış kitapları ve makaleleri bulunmaktadır.
Cemal Saydam
Kanal İstanbul projesi İstanbul Boğazı’nın su rejimini nasıl etkiler?
Prof. Dr. Cemal Saydam, lisans eğitimini ODTÜ Fen Edebiyat Fakültesi Kimya Bölümü’nde tamamladı; doktora derecesini ise, 1981 yılında Liverpool Üniversitesi Oşinografi Bölümü’nden aldı. 1981-1995 yıllarında ODTÜ’de öğretim üyesi olarak çalıştı, 1992’de profesör unvanını aldı. 1996-2004 yıllarında TÜBİTAK’ta çeşitli görevlerde bulunan Saydam, 2004’te TÜBİTAK Başkan Yardımcılığı görevinden ayrılarak, 2002’den bu yana görev yaptığı Hacettepe Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü’ndeki öğretim üyeliği görevine döndü.
Pelin Derviş - Burak Arıkan
Şehirde bıraktığımız izler kime ait?
Pelin Derviş, mimar, bağımsız editör ve küratör. En büyük tutkusu kitap yapmak, özellikle kent ve mimarlık üzerine. İngilizce’den Türkçe’ye çevirisini yaptığı Biçimin İşlevi (Yazar: Farshid Moussavi) ile Binalar Nasıl Okunur? (Yazar: Carol Davidson Cragoe) adlı kitaplar 2011’de Yapı Endüstri Merkezi tarafından yayımlandı. 12. İstanbul Bienali yayınlarının (İstanbul’u Hatırlamak, Bienal El Kitabı ve Katalog) editöryal koordinasyonunu üstlendi. Made in Şişhane: İstanbul, Küçük Üretim ve Tasarım Üzerine adlı kitabın editörlüğünü yaptı. Editörü olduğu ya da katkıda bulunduğu önceki yayınlar arasında İstanbullaşmak, Mapping Istanbul, Tracing Istanbul [from the air], İstanbul Para-doksa: Kent ve Mimarlık Üzerine Konuşmalar yer alıyor (Garanti Galeri). Derviş, İstanbullaşmak sergisinin Uğur Tanyeli ve Bülent Tanju ile birlikte eş-küratörlerindendir.
Sanatçı Burak Arıkan (New York-İstanbul), makine ve insanların etkileşimiyle büyüyen ağlı sistemler yaratır. İşleri politik, ekonomik ve kültürel sürdürülebilirlik meselelerine dikkat çeker. Yarattığı sistemler baskı, animasyon, yazılım ve yerleştirme biçiminde sergilenir. Çalışmaları, aralarında Venedik Mimarlık Bienali, MoMA, Neuberger Sanat Müzesi, Ars Electronica, Sonar, DEMF, Art Interactive, La Gaité Lyrique, DEPO, Borusan Contemporary, ARTER ve SALT Beyoğlu’nun yer aldığı yerli ve uluslararası kurumlarda sunulmuştur. Massachusetts Institute of Technology, Rhode Island Tasarım Okulu, New York Üniversitesi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Boğaziçi Üniversitesi ve İstanbul Bilgi Üniversitesi dâhil çeşitli okullarda ders vermiş ve atölye çalışmaları yapmıştır.
Alexis Şanal
İstanbul’daki semt pazarları nasıl yapılandırılıyor?
Alexis Şanal, SCI-Arc’ta mimarlık eğitimi aldı; yüksek lisansını şehir planlama alanında Massachusetts Institute of Technology’de (MIT) tamamladı. Los Angeles’ta çeşitli yenilikçi mimarlık bürolarında çalıştı. 2002’de İstanbul’a taşındı. Şanal’ın akademik ve mesleki arayışındaki vizyonu, insan ve çevre tasarımı arasındaki akışkan ilişkiye dayanıyor. Son dönemde, dijital ortamları fiziksel ortamla harmanlamak amacıyla konuma duyarlı hesaplamanın gelecekteki potansiyellerini inceleyen bir dizi proje üzerinde çalışıyor. 2007’de Queensland Üniversitesi’nde konuk araştırmacı olarak tasarım atölyesi dersleri veren Şanal, MIT’te dijital şehirler üzerine araştırmalarına devam ediyor.
Konuşma dili İngilizce’dir.
İrvin Cemal Schick
Osmanlı İstanbul’u erotik bir şehir miydi?
İrvin Cemil Schick, 1955’te İstanbul’da doğdu. Robert Kolej’den mezun olduktan sonra, lisans, yüksek lisans ve doktora eğitimini Massachusetts Institute of Technology’de (MIT) tamamladı. MIT ve Harvard Üniversitesi’nde ders verdi. Hâlen İstanbul Şehir Üniversitesi’nde öğretim üyesidir. Batı’nın Cinsel Kıyısı; Çerkes Güzeli; Bedeni, Toplumu, Kâinatı Yazmak adlı kitapların yazarı; Geçiş Sürecinde Türkiye (E.A. Tonak ile), Avrupalı Esireler ve Müslüman Efendileri, Osmanlı Döneminde Balkan Kadınları (A. Buturovic ile) ve Uğur Derman 65. Yaş Armağanı adlı kitapların editörüdür.
Ayça Şen
İstanbul’suzlaşma neden korkutucu?
Ayça Şen, “yazı yazmak ve radyo programı, müzik, resim yapmak sarmallarında dolaşmış; bu dolaşıklıkta mutlu olsa da (koyduğu yerleri bu karışıklıkta daha iyi bulabilir) kendini spesifik ifade şekillerinde zorlanan bir vatandaşımız olup, sanatla haşır neşir olmayı bir yaşam şeklinde yaşayamadığı için hayıflanan ve sırf ondan uzak kalmamak için İstanbul’da direten biri”dir. Hâlen Taraf Gazetesi’nde yazmakta olup, birtakım televizyon programı, sahne performansı vb. projeler üzerinde çalışmaktadır. Evli ve bir çocuk annesidir.
Hakan Bilginer (Zaytung)
“Gerçek İstanbullu” kimdir ve neden acilen soyu tükenmelidir?
Hakan Bilginer, 10 yıl kadar bilişim mühendisi olarak çalışırken bir yandan da zuxxi, ekşisözlük gibi platformlarda yazılar yazdı. Sonra bir ara sıkılıp zaytung.com‘u kurdu. Sitenin beklenenden fazla ilgi görmesi üzerine mühendisliği bıraktı ve tamamen Zaytung ile uğraşmaya başladı. Şu an sitedeki editör arkadaşlarıyla birlikte Zaytung‘un yanı sıra çeşitli televizyon programları ve gazeteler için de içerik üretiyor. Kendisinden üçüncü tekil şahıs olarak bahsederken belli belirsiz bir zevk alıyor.
Orhan Esen
İstanbul’a kuzeyinden bakmak nasıl olur? “Kuzey İstanbullu” kime denir?
Bağımsız kent araştırmacısı, yazar ve rehber Orhan Esen, yaşadığı kentin barınma, ulaştırma, çevre ve kimlik oluşturma gibi alanlarındaki -özetle hemşehrilerini makul koşullarda yaşatma konusundaki- performansı ile ilgileniyor. Esen, İstanbul ve Viyana’da sosyal ve ekonomik tarih, sanat ve mimarlık tarihi eğitimi aldı. Rehber kimliğiyle, İstanbul’u anıtsal yapı stoğunun ötesinde “sıradanlıkları” ile algılatmayı önemsiyor; ilgi alanı “tarihsel olan”dan “var olan”a uzanıyor. Şehri gösterme ve paylaşma etkinliğinin iyi bir öğretmen olarak, kendi mekân duyarlılığını geliştirdiğini düşünüyor. Uyanık, etkin ve katılımcı bir hemşehri olabilmek için çaba sarf ediyor: Çeşitli sivil, akademik, sanatsal ve siyasi platformlara angaje oluyor, yazıyor, konuşuyor, projeler üretiyor ve yürütüyor. Kentsel değişim dinamiklerini kavrayabilme ve bunlara müdahil olabilme kaygısını ön planda tutuyor. İkinci kenti saydığı Berlin’de Stephan Lanz ile birlikte 2005 yılında yayımladığı Self Service City: İstanbul adlı bir kitabı var.
Murat Belge
İstanbul’da kültürel tüketimden kültürel üretime geçmenin koşulları oluştu mu?
Murat Belge, 1966’da İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. 12 Mart döneminde iki yıl cezaevinde kaldıktan sonra 1974’te üniversiteye döndü. 1981’de doçentken istifa etti. Halkın Dostları, Birikim, Yeni Dergi, Yeni Gündem, Milliyet Sanat, Papirüs dergilerinde ve Cumhuriyet, Demokrat, Milliyet, Radikal gazetelerinde yazdı. 1983’te İletişim Yayınları’nı kurdu. 1997’de profesör olan Belge, hâlen İstanbul Bilgi Üniversitesi’nde öğretim üyesidir ve Taraf gazetesinde köşe yazarlığı yapmaktadır.
Refika Birgül
Yeni İstanbul mutfağı insana ve şehre neler katar?
Refika Birgül’ün yemek yapmaya olan ilgisi, boyu henüz ocak seviyesindeyken tüm aileye kahve yaptığı günlerde başladı. Abisi Tolga ona günbegün iştah bulaştırdı. Zengin Akdeniz mutfağını teyze ve dayılarından; lezzetli İç Anadolu mutfağını ise dede, hala ve yengelerinden öğrendi. En sevdiklerini görmeye gittiği Londra’da damak zevki iyice gelişti. Hep daha farklısını arar oldu, aradığını bulamayınca da kendi yapmak istedi. Onun için güzel yemekler yapmak ve paylaşmak, eğitimini aldığı psikoloji alanıyla da ilgiliydi. Sevgiyle yapılan yemeğin hem vücudu hem ruhu iyileştirebileceğine inanarak, gece uykularından yeni yeni tariflerle uyandı. Mutfakta deneyler yaptı, uçtu, daldı, nefes aldı, matematik sevdasıyla yemeklerin algoritmasını çıkarmaya uğraştı. Refika’nın Mutfağı-Cooking New Istanbul Style (Yeni İstanbul’da yaşam ve yemek üzerine tarifler) kitabının yazarı olan Refika, hâlen NTV’de Mucize Lezzetler programını hazırlayıp sunuyor. Tatlı telaşlar, baharat kokuları ile uçan tavalar ve tencereler mutfağından eksik olmasın…
Yaprak Melike Uyar
İstanbul’un müzikal çeşitliliği içerisinde doğaçlamanın yeri nedir?
Yaprak Melike Uyar bir müzikolog, radyocu ve bağımsız müzik yazarı. Lisans eğitimini Boğaziçi Üniversitesi’nde; yüksek lisans eğitimini 2009’da, İTÜ MİAM Etnomüzikoloji dalında “Sema Ayinlerinin Metalaştırılması” başlıklı tezi ile tamamladı. Hâlen İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı Müzikoloji Bölümü’nde araştırma/öğretim görevlisi olarak Popüler Müzik Tarihi ve Caz Tarihi derslerini veriyor. Ayrıca, aynı kurumda Müzikoloji doktorası yapıyor.
Melting Pot: İstanbul’dan Deneysel ve Doğaçlama Müzik
Performans
Perküsyonlar: Amy Sasgiver
Elektronikler: Başar Ünder
Tenor saksafon: Robert Reigle
Kaval: Serkan Şener
Gitar: Şevket Akıncı
