Robert Barry
(1936, New York doğumlu. Teaneck, New Jersey’de yaşıyor ve çalışıyor.)
“Sözcükleri kullanmayı seviyorum, çünkü onların kaynağı biziz. Sözcükler doğada var olmazlar; sessiz birer nesne olsalar dahi bize konuşurlar. Ben bir hikâye anlatmıyorum ya da bir anlatı kurmuyorum, hatta mekân üzerine yorum bile yapmıyorum. Aslında, sözcüklerin çevresinde oluşan uzamı harekete geçirmeye çalışıyorum. Umuyorum ki izleyiciler, sözcüklerde birden fazla şekilde kendi yansımalarını görürler.” Robert Barry (2010)
Robert Barry, yıllar içerisinde sezgisel olarak derlediği bir dizi sözcükle çalışır; sözcüklerin mevcut kullanımları üzerinden, nerede ve nasıl konumlandırıldıklarına göre yeni anlamlar türetir. Sözcükler, Barry’nin sanatsal üretiminin temelidir; zihinde bir akış ve gözlem hâli uyandırarak, izleyiciye zamansal ve ruhsal bir soyutluk sunarlar. Analitik ya da eleştirel bir dil veya bir metnin parçasını oluşturmaktan ziyade, Barry, bu sözcükleri bir sanat eserinin yaratabileceği türden izlenimler çağrıştırabildikleri için kullanır. Sözcükler ima yoluyla -mimari ya da psikolojik bağlamla ilişkili olarak harekete geçmesi beklenenler de dâhil- birçok duyuya seslenirler.
Barry’nin işlerindeki bir diğer daimi nitelik ise, mekân ile nesneler/sözcükler, zaman, sanatçı ve izleyici arasındaki uzama odaklanılmasıdır. Bir sanat eserinin “fikri”, en az nesnenin kendisi kadar önemlidir. Bu anlayış sanatçıyı, manyetizma, düşünceler, ultrasonik ses ve soygazlar gibi çeşitli ortodoks olmayan (ve bazen de soyut) malzemelerle çalışarak sanat nesnesini maddeselliğinden koparmaya yönlendirmiştir.
“Sözcükleri kullanmayı seviyorum, çünkü onların kaynağı biziz. Sözcükler doğada var olmazlar; sessiz birer nesne olsalar dahi bize konuşurlar. Ben bir hikâye anlatmıyorum ya da bir anlatı kurmuyorum, hatta mekân üzerine yorum bile yapmıyorum. Aslında, sözcüklerin çevresinde oluşan uzamı harekete geçirmeye çalışıyorum. Umuyorum ki izleyiciler, sözcüklerde birden fazla şekilde kendi yansımalarını görürler.” Robert Barry (2010)
Robert Barry, yıllar içerisinde sezgisel olarak derlediği bir dizi sözcükle çalışır; sözcüklerin mevcut kullanımları üzerinden, nerede ve nasıl konumlandırıldıklarına göre yeni anlamlar türetir. Sözcükler, Barry’nin sanatsal üretiminin temelidir; zihinde bir akış ve gözlem hâli uyandırarak, izleyiciye zamansal ve ruhsal bir soyutluk sunarlar. Analitik ya da eleştirel bir dil veya bir metnin parçasını oluşturmaktan ziyade, Barry, bu sözcükleri bir sanat eserinin yaratabileceği türden izlenimler çağrıştırabildikleri için kullanır. Sözcükler ima yoluyla -mimari ya da psikolojik bağlamla ilişkili olarak harekete geçmesi beklenenler de dâhil- birçok duyuya seslenirler.
Barry’nin işlerindeki bir diğer daimi nitelik ise, mekân ile nesneler/sözcükler, zaman, sanatçı ve izleyici arasındaki uzama odaklanılmasıdır. Bir sanat eserinin “fikri”, en az nesnenin kendisi kadar önemlidir. Bu anlayış sanatçıyı, manyetizma, düşünceler, ultrasonik ses ve soygazlar gibi çeşitli ortodoks olmayan (ve bazen de soyut) malzemelerle çalışarak sanat nesnesini maddeselliğinden koparmaya yönlendirmiştir.
