Marcel Broodthaers
(1924, Brüksel – 1976, Köln)
Marcel Broodthaers yazar, şair, sinemacı, fotoğrafçı, gazeteci ve görsel sanatçı olarak üretim yaptı. Brüksel’in entelektüel yaşamında aktif bir şekilde yer aldı. 1960 yılına kadar iki şiir kitabı yayımlamış ve bir film yapmıştı; ayrıca, sanat üzerine yazmakta ve ders vermekteydi. Görsel sanatçılık kariyeri 1964 yılında, Pense-Bête adlı son şiir kitabının 50 nüshasını alçı içine yerleştirmesiyle başladı. Broodthaers, aynı yıl açtığı kişisel sergisinde, çoğunluğu sözlü-görsel kinayeler içeren gündelik nesne, sözcük, yazı ve çocuksu çizimlere yer verdi; kitap ve kataloglar ile duvara asılmış tuvallerden plastik rölyeflere dek her şeyin üstüne baskı yaptı. Bir nesne, imgesi ve sembolü ile içerdiği anlam arasındaki ilişkiyi saptamak üzere çeşitli mecraları kullandı. Nesneleri günlük hayattaki tasniflerinden bağımsızlaştıran sanatçı, algının temellendiği mantığı irdelemek amacıyla bunları yeni ilişkiler içerisinde sergiledi. 1961 yılı itibariyle, “système de lecture” (okuma sistemi) ya da “Foto-film” şeklinde tanımladığı slayt gösterimleri hazırlamaya başladı.
Broodthaers, verili anlamların bağlamı ile bir sanat eserinin algılanmasında kurum, sunum ve yazının rolünü inceledi. 1968 yılında Brüksel’deki evinde, kartpostal, resim ve eser sandıklarından oluşan kavramsal bir “Modern Sanat Müzesi” kurdu; bunu, çeşitli enstalasyonlar izledi. Müzenin kurumsal materyalleri vardı; davetiyeler gönderilmiş ve “direktör” açılış konuşması yapmıştı. Sandıklar duvara dayalıydı ama sanat eserleri görünürde yoktu.
Marcel Broodthaers yazar, şair, sinemacı, fotoğrafçı, gazeteci ve görsel sanatçı olarak üretim yaptı. Brüksel’in entelektüel yaşamında aktif bir şekilde yer aldı. 1960 yılına kadar iki şiir kitabı yayımlamış ve bir film yapmıştı; ayrıca, sanat üzerine yazmakta ve ders vermekteydi. Görsel sanatçılık kariyeri 1964 yılında, Pense-Bête adlı son şiir kitabının 50 nüshasını alçı içine yerleştirmesiyle başladı. Broodthaers, aynı yıl açtığı kişisel sergisinde, çoğunluğu sözlü-görsel kinayeler içeren gündelik nesne, sözcük, yazı ve çocuksu çizimlere yer verdi; kitap ve kataloglar ile duvara asılmış tuvallerden plastik rölyeflere dek her şeyin üstüne baskı yaptı. Bir nesne, imgesi ve sembolü ile içerdiği anlam arasındaki ilişkiyi saptamak üzere çeşitli mecraları kullandı. Nesneleri günlük hayattaki tasniflerinden bağımsızlaştıran sanatçı, algının temellendiği mantığı irdelemek amacıyla bunları yeni ilişkiler içerisinde sergiledi. 1961 yılı itibariyle, “système de lecture” (okuma sistemi) ya da “Foto-film” şeklinde tanımladığı slayt gösterimleri hazırlamaya başladı.
Broodthaers, verili anlamların bağlamı ile bir sanat eserinin algılanmasında kurum, sunum ve yazının rolünü inceledi. 1968 yılında Brüksel’deki evinde, kartpostal, resim ve eser sandıklarından oluşan kavramsal bir “Modern Sanat Müzesi” kurdu; bunu, çeşitli enstalasyonlar izledi. Müzenin kurumsal materyalleri vardı; davetiyeler gönderilmiş ve “direktör” açılış konuşması yapmıştı. Sandıklar duvara dayalıydı ama sanat eserleri görünürde yoktu.
